капіта́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капіта́льны капіта́льная капіта́льнае капіта́льныя
Р. капіта́льнага капіта́льнай
капіта́льнае		 капіта́льнага капіта́льных
Д. капіта́льнаму капіта́льнай капіта́льнаму капіта́льным
В. капіта́льны (неадуш.)
капіта́льнага (адуш.)		 капіта́льную капіта́льнае капіта́льныя (неадуш.)
капіта́льных (адуш.)
Т. капіта́льным капіта́льнай
капіта́льнаю		 капіта́льным капіта́льнымі
М. капіта́льным капіта́льнай капіта́льным капіта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капіта́льны капіта́льная капіта́льнае капіта́льныя
Р. капіта́льнага капіта́льнай
капіта́льнае		 капіта́льнага капіта́льных
Д. капіта́льнаму капіта́льнай капіта́льнаму капіта́льным
В. капіта́льны (неадуш.)
капіта́льнага (адуш.)		 капіта́льную капіта́льнае капіта́льныя (неадуш.)
капіта́льных (адуш.)
Т. капіта́льным капіта́льнай
капіта́льнаю		 капіта́льным капіта́льнымі
М. капіта́льным капіта́льнай капіта́льным капіта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уклада́нне¹, -я, н.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -яў. Укладзеная сума грошай; укладзены прадмет.

Капітальныя ўкладанні.

Бандэроль з цэнным укладаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-капіта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-капіта́льны го́рна-капіта́льная го́рна-капіта́льнае го́рна-капіта́льныя
Р. го́рна-капіта́льнага го́рна-капіта́льнай
го́рна-капіта́льнае		 го́рна-капіта́льнага го́рна-капіта́льных
Д. го́рна-капіта́льнаму го́рна-капіта́льнай го́рна-капіта́льнаму го́рна-капіта́льным
В. го́рна-капіта́льны (неадуш.)
го́рна-капіта́льнага (адуш.)		 го́рна-капіта́льную го́рна-капіта́льнае го́рна-капіта́льныя (неадуш.)
го́рна-капіта́льных (адуш.)
Т. го́рна-капіта́льным го́рна-капіта́льнай
го́рна-капіта́льнаю		 го́рна-капіта́льным го́рна-капіта́льнымі
М. го́рна-капіта́льным го́рна-капіта́льнай го́рна-капіта́льным го́рна-капіта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіта́льны, -ая, -ае.

Грунтоўны, асноўны, карэнны, вельмі важны.

Капітальнае даследаванне.

○

Капітальная сцяна — асноўная сцяна, якая служыць апорай для даху.

Капітальныя ўкладанні (спец.) — тое, што і капіталаўкладанне.

|| наз. капіта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з пашырэннем асноўных фондаў народнай гаспадаркі. Капітальнае будаўніцтва. // Істотны, асноўны, карэнны. Капітальны рамонт.

2. Грунтоўны, важны. Капітальнае навуковае даследаванне.

•••

Капітальная сцяна гл. сцяна.

Капітальныя ўкладанні гл. укладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вложе́ние

1. уклада́нне, -ння ср.;

капита́льные вложе́ния капіта́льныя ўклада́нні;

2. улажэ́нне, -ння ср.;

паке́т с вложе́нием паке́т з улажэ́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклада́нне I ср.

1. вкла́дывание;

2. перен. вкла́дывание;

1, 2 см. уклада́ць I 2, 3;

3. в др. знач. вложе́ние;

паке́т з ~ннем — паке́т с вложе́нием;

○ капіта́льныя ўклада́нні — капита́льные вложе́ния

уклада́нне II ср. составле́ние; см. уклада́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклада́нне ​1, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. укладаць ​1 — укласці ​1 (у 1–6 знач.).

2. Тое, што ўкладзена, змешчана ўнутр. Бандэроль з укладаннем.

3. Грашовая сума, укладзеная ў якую‑н. справу, якое‑н. прадпрыемства. Велізарныя ўкладанні іншаземнага капіталу ў рускую прамысловасць і вялікі рост дзяржаўнага доўгу іншаземнай буржуазіі ставілі царскую Расію ў залежнае становішча. «Полымя».

•••

Капітальныя ўкладанні — сродкі, якія дзяржава прызначае на капітальнае будаўніцтва.

уклада́нне ​2, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладаць ​2 — укласці ​2.

2. Разм. Сачыненне. Укладанне [Веранікі] па рускай літаратуры зачытвалі перад усім класам. Навуменка. З кіпы сшыткаў [Мар’я Іванаўна] выцягнула Нінін сшытак і зачытала ўрыўкі з яе ўкладання. Сапрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)