капе́ль ж., спец. капе́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́ль​II спец. капе́ль, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́ль​I ж. (падение капель) капе́ж, род. капяжу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́ль, ‑і, ж.

Спец. Пасудзіна з порыстых матэрыялаў для капеліравання.

[Ням. Kapelle з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капе́ль, капэ́ль ’вадасцёк’ (лунін., Шатал.), бяроз. копэ́ль ’гразкае балота’ (Шатал.), рус. капель ’капеж’, ’рына’, ст.-рус. капель ’капеж’ чэш. kápěj, kvápjij, kápij ’вадасцёк’. Прасл. kapějь/kapělь. утворанае ад kapati > ка́паць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капе́ж м.

1. (род. капяжу́) (падение капель с крыш) капе́ль ж.;

2. (род. капяжа́) ни́жний край кры́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталагмі́т, -а, М -мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Вапняковае ўтварэнне на дне пячор, якое ўзнікае пры падзенні зверху капель вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам, і мае выгляд стаячага ледзяша.

|| прым. сталагмі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подка́пывать​I несов. (к подка́пать) падка́пваць;

подка́пывать ка́пель падка́пваць кро́пель.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталагмі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Вапняковае ўтварэнне на дне пячор, якое ўзнікае пры падзенні капель вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам.

[Ад грэч. stalagma — капля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́пельніца, ‑ы, ж.

1. Бутэлечка з прыстасаваннем у горлачку для адлічвання капель (пры пераліванні крыві, увядзенні лякарстваў і пад.). Кап... Кап... Капае, ў капельніцы ў шкляначку кроў. Пташнікаў.

2. Тое, што і піпетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)