капе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. капе́ль капе́лі
Р. капе́лі капе́лей
капе́ляў
Д. капе́лі капе́лям
В. капе́ль капе́лі
Т. капе́ллю капе́лямі
М. капе́лі капе́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капе́ль ж., спец. капе́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́льII спец. капе́ль, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́льI ж. (падение капель) капе́ж, род. капяжу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́ль, ‑і, ж.

Спец. Пасудзіна з порыстых матэрыялаў для капеліравання.

[Ням. Kapelle з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́ль

(ням. Kapelle)

пасудзіна з порыстых матэрыялаў, у якой капеліруюць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́пля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́пля ка́плі
Р. ка́плі ка́пель
Д. ка́плі ка́плям
В. ка́плю ка́плі
Т. ка́пляй
ка́пляю
ка́плямі
М. ка́плі ка́плях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Капе́ль, капэ́ль ’вадасцёк’ (лунін., Шатал.), бяроз. копэ́ль ’гразкае балота’ (Шатал.), рус. капель ’капеж’, ’рына’, ст.-рус. капель ’капеж’ чэш. kápěj, kvápjij, kápij ’вадасцёк’. Прасл. kapějь/kapělь. утворанае ад kapati > ка́паць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капе́ж

‘падзенне капель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. капе́ж
Р. капяжу́
Д. капяжу́
В. капе́ж
Т. капяжо́м
М. капяжы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капе́ж м.

1. (род. капяжу́) (падение капель с крыш) капе́ль ж.;

2. (род. капяжа́) ни́жний край кры́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)