ка́пать несов. ка́паць; (о дожде — ещё) кра́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капаце́ць несов., разг. си́льно ка́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пока́пывать несов. (капать понемногу) разг. пака́пваць; (о дожде — ещё) пакра́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покра́пывать несов. пака́пваць, пацяру́шваць, пакра́пваць; (капать) капа́ць, церушы́ць; (крапать) кра́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́паць несов.

1. (о дожде) кра́пать, ка́пать; накра́пывать;

2. (покрывать крапом) кра́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́пать сов.

1. (начать капать) зака́паць;

2. (ввести капли) зака́паць, мног. пазака́пваць;

3. (забрызгать каплями) зака́паць, мног. пазака́пваць;

зака́пать ска́терть зака́паць абру́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ка́паць ’падаць кроплямі’, ’крапаць’, ’ліць кроплямі’ (ТСБМ; гродз., віл., Сл. паўн.-пах.). Укр. ка́пати, рус. ка́пать, ц.-рус. капати, польск. kapać, н.-луж. kapaś, в.-луж. kapać, чэш. kapati, kapat, kvapati, славац. kvápať, kapať, славен. kápati, серб.-харв. ка̏пати, макед. капе, балг. капя, ка́пʼъ, капа, ст.-слав. капати ’капаць’. Прасл. kapati. Сцвярджэнне таго, што kapati/kap‑kap! (Фасмер, 184) не з’яўляецца рашэннем праблемы. Трубачоў (Эт. сл., 9, 145) прапануе звярнуць увагу на аманімію kapati ’падаць кроплямі’ і ц.-слав. капати ’капаць, рыць’ і атаясаміць гэтыя дзеясловы, — параўн. першаснае значэнне ў прасл. kapati ’біць’, ’удараць’ (з дуратыўным значэннем), якое з kopali ’капаць, рыць’. БЕР (2, 612) рэканструюе для апошняга дзеяслова прасл. форму ў выглядзе kapāti.

Капа́ць, кыпа́ць ’ускопваць, рыхліць зямлю’, ’выкопваць, даставаць што-небудзь’ (ТСБМ, Янк. 1., Бяльк., Сцяшк., Яруш., Янк. Мат.), ’разграбаць (аб курах)’ (Інстр. III). Укр. копати, рус. копать, польск., kopać, н.-луж. kopaś, в.-луж. kopać, чэш. kopati, славац. kopať, славен. kopáti, серб.-харв. ко̀пати, макед. копам, купа́ям, балг. копая, ст.-слав. копати ’тс’. Прасл. kopati (Трубачоў, Эт. сл., 11, 18–20). Роднаснае да літ. kapóti ’рубаць’, лат. kapât ’тс’, ст.-прус. en‑kopts ’закапаны’, далей — з арм. kopʼem ’высякаць, вырэзваць’; н.-перс. kāvad, kāfad ’капаць’, ’расколваць’, ст.-грэч. κόπτω ’сячы’ і σκάπτω ’капаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазгі́ ед. нет, разг.

1. мозг;

2. перен. (умственные способности) мозг м.; мозги́ мн.;

у яго́ м. працу́юць — у него́ мозг рабо́тает (мозги́ рабо́тают);

◊ круці́ць (шавялі́ць) мазга́мі — шевели́ть мозга́ми;

ка́паць на м. — ка́пать на мозги́;

уста́віць м. — (каму) впра́вить мозги́ (кому);

м. не на ме́сцы — не все до́ма;

сушы́ць м. — суши́ть мозги́;

у ~га́х закруці́ла — безл. дурь в го́лову пришла́;

затума́ніць м. — заморо́чить го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)