канюшы́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канюшы́навы |
канюшы́навая |
канюшы́навае |
канюшы́навыя |
| Р. |
канюшы́навага |
канюшы́навай
канюшы́навае |
канюшы́навага |
канюшы́навых |
| Д. |
канюшы́наваму |
канюшы́навай |
канюшы́наваму |
канюшы́навым |
| В. |
канюшы́навы (неадуш.)
канюшы́навага (адуш.) |
канюшы́навую |
канюшы́навае |
канюшы́навыя (неадуш.)
канюшы́навых (адуш.) |
| Т. |
канюшы́навым |
канюшы́навай
канюшы́наваю |
канюшы́навым |
канюшы́навымі |
| М. |
канюшы́навым |
канюшы́навай |
канюшы́навым |
канюшы́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канюшы́навы, см. канюшы́нны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канюшы́навы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і канюшынны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канюшы́на, -ы, ж.
Кармавая травяністая расліна сямейства бабовых з трайчастым лісцем і шарападобнымі кветкамі.
|| прым. канюшы́нны, -ая, -ае і канюшы́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кле́верный канюшы́нны, канюшы́навы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)