канчатко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канчатко́вы канчатко́вая канчатко́вае канчатко́выя
Р. канчатко́вага канчатко́вай
канчатко́вае		 канчатко́вага канчатко́вых
Д. канчатко́ваму канчатко́вай канчатко́ваму канчатко́вым
В. канчатко́вы (неадуш.)
канчатко́вага (адуш.)		 канчатко́вую канчатко́вае канчатко́выя (неадуш.)
канчатко́вых (адуш.)
Т. канчатко́вым канчатко́вай
канчатко́ваю		 канчатко́вым канчатко́вымі
М. канчатко́вым канчатко́вай канчатко́вым канчатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канчатко́вы, -ая, -ае.

1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны.

Канчатковае заключэнне камісіі.

Канчатковае рашэнне.

2. Які з’яўляецца вынікам, завяршэннем або ажыццяўленнем чаго-н.

К. прадукт.

К. вынік.

Канчатковая мэта.

3. Поўны, даведзены да канца.

Канчатковая перамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

◊ у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчатко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны. Канчатковае рашэнне. Канчатковы вывад. □ Канчатковай канструкцыі касмічнай ракеты яшчэ не было. Гамолка. // Які з’яўляецца завяршэннем або ажыццяўленнем чаго‑н. Канчатковая мэта. Канчатковы вынік. □ Выканаў тут ён [Гукай] акон свой Апошні, часовы — заўтра адгэтуль ён пойдзе На штурм канчатковы. Куляшоў. Вечар і ноч прайшлі ў канчатковай падрыхтоўцы абароны. Брыль.

2. Даведзены да канца, поўны. Канчатковая перамога. □ Шчаслівая немка давяла свядомасць гэтых двух чалавек да канчатковай яснасці, быццам толькі цяпер іх вочы да канца раскрыліся на тое, што адбылося за ўсе гэтыя дні. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оконча́тельный канчатко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспаваро́тны, -ая, -ае.

Канчатковы, які не будзе зменены.

Беспаваротнае рашэнне.

|| наз. беспаваро́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспаваро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не будзе зменены, канчатковы, цвёрды, поўны рашучасці. Беспаваротнае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вычарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Усебаковы, поўны, канчатковы. Вычарпальная характарыстыка вобраза. Вычарпальны адказ. Вычарпальнае вызначэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзалюты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе канчатковы вывад, рэвалюцыю. Рэзалютыўная частка рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсхатало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека. Хрысціянская эсхаталогія.

[Ад грэч. éschatos — апошні і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)