канчатко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канчатко́вы канчатко́вая канчатко́вае канчатко́выя
Р. канчатко́вага канчатко́вай
канчатко́вае		 канчатко́вага канчатко́вых
Д. канчатко́ваму канчатко́вай канчатко́ваму канчатко́вым
В. канчатко́вы (неадуш.)
канчатко́вага (адуш.)		 канчатко́вую канчатко́вае канчатко́выя (неадуш.)
канчатко́вых (адуш.)
Т. канчатко́вым канчатко́вай
канчатко́ваю		 канчатко́вым канчатко́вымі
М. канчатко́вым канчатко́вай канчатко́вым канчатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канчатко́вы, -ая, -ае.

1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны.

Канчатковае заключэнне камісіі.

Канчатковае рашэнне.

2. Які з’яўляецца вынікам, завяршэннем або ажыццяўленнем чаго-н.

К. прадукт.

К. вынік.

Канчатковая мэта.

3. Поўны, даведзены да канца.

Канчатковая перамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

◊ у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчатко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны. Канчатковае рашэнне. Канчатковы вывад. □ Канчатковай канструкцыі касмічнай ракеты яшчэ не было. Гамолка. // Які з’яўляецца завяршэннем або ажыццяўленнем чаго‑н. Канчатковая мэта. Канчатковы вынік. □ Выканаў тут ён [Гукай] акон свой Апошні, часовы — заўтра адгэтуль ён пойдзе На штурм канчатковы. Куляшоў. Вечар і ноч прайшлі ў канчатковай падрыхтоўцы абароны. Брыль.

2. Даведзены да канца, поўны. Канчатковая перамога. □ Шчаслівая немка давяла свядомасць гэтых двух чалавек да канчатковай яснасці, быццам толькі цяпер іх вочы да канца раскрыліся на тое, што адбылося за ўсе гэтыя дні. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канчатко́вы

1. (беспаваротны) éndgültig; End-, Schluss-;

канчатко́вая адшліфо́ўка der létzte Schliff;

2. (даведзены да канца) End-;

канчатко́вае рашэ́нне éndgültige [definitíve [-v-] ] Entschéidung;

канчатко́вая рэда́кцыя Éndredaktion f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Канчатковы гаспадар (біял.) 1/185, 388; 2/344

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

канчатко́вы грама́дскі праду́кт

т. 8, с. 16

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

оконча́тельный канчатко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспаваро́тны, -ая, -ае.

Канчатковы, які не будзе зменены.

Беспаваротнае рашэнне.

|| наз. беспаваро́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eventual [ɪˈventʃuəl] adj. канчатко́вы; кане́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)