кантрама́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які дае права на бясплатнае наведванне тэатра, кіно і пад.

|| прым. кантрама́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантрама́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кантрама́рка кантрама́ркі
Р. кантрама́ркі кантрама́рак
Д. кантрама́рцы кантрама́ркам
В. кантрама́рку кантрама́ркі
Т. кантрама́ркай
кантрама́ркаю		 кантрама́ркамі
М. кантрама́рцы кантрама́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантрама́рка ж. контрама́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантрама́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які замяняе білет пры ўваходзе ў тэатр, цырк і інш. Прайсці па кантрамарцы.

[Фр. contremarque.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контрама́рка кантрама́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)