кано́э, нескл., н.

Адкрытая спартыўная лодка без уключын, у якой грабуць адналопасцевым вяслом, стоячы на адным калене (бываюць адзіночкі і двойкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кано́э

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кано́э кано́э
Р. кано́э кано́э
Д. кано́э кано́э
В. кано́э кано́э
Т. кано́э кано́э
М. кано́э кано́э

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кано́э спорт. кано́э нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кано́э нескл., ср., спорт. кано́э;

грэ́бля на к. — гре́бля на кано́э

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кано́э, нескл., н.

Адкрытая спартыўная лодка без уключын, у якой грабуць адналопасцевым вяслом, стоячы на адным калене (бываюць адзіночкі і двойкі).

[Англ. canoe ад ісп. canoa — човен.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кано́э-адзіно́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кано́э-адзіно́чка кано́э-адзіно́чкі
Р. кано́э-адзіно́чкі кано́э-адзіно́чак
Д. кано́э-адзіно́чцы кано́э-адзіно́чкам
В. кано́э-адзіно́чку кано́э-адзіно́чкі
Т. кано́э-адзіно́чкай
кано́э-адзіно́чкаю		 кано́э-адзіно́чкамі
М. кано́э-адзіно́чцы кано́э-адзіно́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кано́э-дво́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кано́э-дво́йка кано́э-дво́йкі
Р. кано́э-дво́йкі кано́э-дво́ек
Д. кано́э-дво́йцы кано́э-дво́йкам
В. кано́э-дво́йку кано́э-дво́йкі
Т. кано́э-дво́йкай
кано́э-дво́йкаю		 кано́э-дво́йкамі
М. кано́э-дво́йцы кано́э-дво́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кано́э-рэга́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кано́э-рэга́та кано́э-рэга́ты
Р. кано́э-рэга́ты кано́э-рэга́т
Д. кано́э-рэга́це кано́э-рэга́там
В. кано́э-рэга́ту кано́э-рэга́ты
Т. кано́э-рэга́тай
кано́э-рэга́таю		 кано́э-рэга́тамі
М. кано́э-рэга́це кано́э-рэга́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кано́э-чацвёрка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кано́э-чацвёрка кано́э-чацвёркі
Р. кано́э-чацвёркі кано́э-чацвёрак
Д. кано́э-чацвёрцы кано́э-чацвёркам
В. кано́э-чацвёрку кано́э-чацвёркі
Т. кано́э-чацвёркай
кано́э-чацвёркаю		 кано́э-чацвёркамі
М. кано́э-чацвёрцы кано́э-чацвёрках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца грэбляй на каноэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)