канкрэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (разм.).

Канкрэтныя факты, справы, учынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канкрэ́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канкрэ́тыка
Р. канкрэ́тыкі
Д. канкрэ́тыцы
В. канкрэ́тыку
Т. канкрэ́тыкай
канкрэ́тыкаю
М. канкрэ́тыцы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

конкре́тика разг. канкрэ́тыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)