канкрэ́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| канкрэ́тыка | |
| канкрэ́тыкі | |
| канкрэ́тыцы | |
| канкрэ́тыку | |
| канкрэ́тыкай канкрэ́тыкаю |
|
| канкрэ́тыцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)