канкрэ́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канкрэ́тыка
Р. канкрэ́тыкі
Д. канкрэ́тыцы
В. канкрэ́тыку
Т. канкрэ́тыкай
канкрэ́тыкаю
М. канкрэ́тыцы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)