кане́чнае

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. кане́чнае
Р. кане́чнага
Д. кане́чнаму
В. кане́чнае
Т. кане́чным
М. кане́чным

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кане́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кане́чны кане́чная кане́чнае кане́чныя
Р. кане́чнага кане́чнай
кане́чнае		 кане́чнага кане́чных
Д. кане́чнаму кане́чнай кане́чнаму кане́чным
В. кане́чны (неадуш.)
кане́чнага (адуш.)		 кане́чную кане́чнае кане́чныя (неадуш.)
кане́чных (адуш.)
Т. кане́чным кане́чнай
кане́чнаю		 кане́чным кане́чнымі
М. кане́чным кане́чнай кане́чным кане́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лака́льна-кане́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-кане́чны лака́льна-кане́чная лака́льна-кане́чнае лака́льна-кане́чныя
Р. лака́льна-кане́чнага лака́льна-кане́чнай
лака́льна-кане́чнае		 лака́льна-кане́чнага лака́льна-кане́чных
Д. лака́льна-кане́чнаму лака́льна-кане́чнай лака́льна-кане́чнаму лака́льна-кане́чным
В. лака́льна-кане́чны (неадуш.)
лака́льна-кане́чнага (адуш.)		 лака́льна-кане́чную лака́льна-кане́чнае лака́льна-кане́чныя (неадуш.)
лака́льна-кане́чных (адуш.)
Т. лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнай
лака́льна-кане́чнаю		 лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнымі
М. лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнай лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

коне́чное сущ., филос. кане́чнае, -нага ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Парасо́н ’прыстасаванне для засцярогі ад дажджу і сонца ў выглядзе замацаванага на палцы складнога каркаса, абцягнутага матэрыяламі; стрэшка над чым-небудзь’ (ТСБМ). Праз польск. parasol ’тс’ з італ. parasole ’тс’ (para‑ ’абараняць’, sole ’сонца’) (Брукнер, 395). Канечнае ‑н, відаць, пад уплывам сонца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)