кане́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кане́чны кане́чная кане́чнае кане́чныя
Р. кане́чнага кане́чнай
кане́чнае		 кане́чнага кане́чных
Д. кане́чнаму кане́чнай кане́чнаму кане́чным
В. кане́чны (неадуш.)
кане́чнага (адуш.)		 кане́чную кане́чнае кане́чныя (неадуш.)
кане́чных (адуш.)
Т. кане́чным кане́чнай
кане́чнаю		 кане́чным кане́чнымі
М. кане́чным кане́чнай кане́чным кане́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)