кандэ́ла

‘адзінка сілы святла’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кандэ́ла кандэ́лы
Р. кандэ́лы кандэ́л
Д. кандэ́ле кандэ́лам
В. кандэ́лу кандэ́лы
Т. кандэ́лай
кандэ́лаю		 кандэ́ламі
М. кандэ́ле кандэ́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кандэ́ла, ‑ы, ж.

Асноўная адзінка сілы святла ў Міжнароднай сістэме адзінак; свяча.

[Ад лац. candela — свяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)