кандэ́ла

‘адзінка сілы святла’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кандэ́ла кандэ́лы
Р. кандэ́лы кандэ́л
Д. кандэ́ле кандэ́лам
В. кандэ́лу кандэ́лы
Т. кандэ́лай
кандэ́лаю		 кандэ́ламі
М. кандэ́ле кандэ́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кандэ́ла, ‑ы, ж.

Асноўная адзінка сілы святла ў Міжнароднай сістэме адзінак; свяча.

[Ад лац. candela — свяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэла

т. 7, с. 582

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кандэ́ла

(лац. candela = свяча)

асноўная адзінка сілы святла ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная сіле святла выпраменьвальніка, што мае тэмпературу зацвердзявання плаціны пры нармальным ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кандэла Фелікс

т. 7, с. 582

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

све́чка ж

1. Kerze f -, -n, Licht n -es, -er;

ёлачныя све́чкі (Chríst)báumkerzen [k-] pl;

васко́вая све́чка Wáchslicht n, Wáchskerze f -;

2. эл уст (кандэла) Kérze f;

ля́мпачка на 40 све́чак уст éine Lámpe von 40 Kérzen;

3. тэх Kérze f -;

све́чка запа́львання Zündkerze f;

4. мед Stúhlzäpfchen n -s, -, Zäpfchen n, Suppositórium n -s, -ri¦en і -ria

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)