кана́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кана́цік |
кана́цікі |
| Р. |
кана́ціка |
кана́цікаў |
| Д. |
кана́ціку |
кана́цікам |
| В. |
кана́цік |
кана́цікі |
| Т. |
кана́цікам |
кана́цікамі |
| М. |
кана́ціку |
кана́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кана́цік м., анат. кана́тик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кана́тик уменьш., анат. кана́цік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́мявы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да семя (у 1 знач.), заключае ў сабе семя. Семявыя каробачкі.
2. Які мае адносіны да семя (у 3 знач.). Семявы канацік. // Які выпрацоўвае або мае ў сабе семя (у 3 знач.). Семявыя залозы. Семявая вадкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)