камута́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. камута́цыя
Р. камута́цыі
Д. камута́цыі
В. камута́цыю
Т. камута́цыяй
камута́цыяю
М. камута́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камута́цыя ж., эл., тех. коммута́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камута́цыя, ‑і, ж.

Змена злучэнняў у электрычных ланцугах: уключэнне, адключэнне і пераключэнне іх асобных частак, а таксама змена напрамку электрычнага току.

[Ад лац. commutatio — змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коммута́ция эл. камута́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)