кампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (кніжн.).

Складаць цэлае з частак.

К. карціну.

К. матэрыял даследавання.

|| зак. скампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й, -нава́ны.

|| наз. кампанава́нне, -я, н. і кампано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

|| прым. кампано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампанава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кампану́ю кампану́ем
2-я ас. кампану́еш кампану́еце
3-я ас. кампану́е кампану́юць
Прошлы час
м. кампанава́ў кампанава́лі
ж. кампанава́ла
н. кампанава́ла
Загадны лад
2-я ас. кампану́й кампану́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кампану́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кампанава́ць несов. компонова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампанава́ць ​1, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Складаць цэлае з асобных частак. Кампанаваць зборнік артыкулаў. Кампанаваць чарговы нумар газеты. Кампанаваць карціну.

[Ад лац. componare — складаць.]

кампанава́ць ​2, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., з кім.

Разм. Быць у таварыскіх адносінах, вадзіць кампанію. Дзед любіў Уладзіка і кампанаваў з ім болей, чым з іншымі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кампанава́ць 1 ’складаць цэлае з асобных частак’ (ТСБМ). Відавочна, са ст.-польск. komponować ’выдумваць, складаць’, якое з лац. compōnere ’складаць у цэлае’ (Слаўскі, 2, 389).

Кампанава́ць 2 компонова́ті, ’быць у таварыскіх адносінах, вадзіць кампанію’ (ТСБМ; пін., З нар. сл.), кампанавацца ’сябраваць’ (іўеў., Сл. паўн.-зах.), да кампанія (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скампанава́ць гл. кампанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

компони́ровать несов. кампанава́ць.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

компонова́ть несов. кампанава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампанава́цца, ‑нуецца; незак.

Зал. да кампанаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кампанаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)