Калю́гі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Калю́гі |
| Р. |
Калю́г
Калю́гаў |
| Д. |
Калю́гам |
| В. |
Калю́гі |
| Т. |
Калю́гамі |
| М. |
Калю́гах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Калю́гі ’тапачкі для мерцвяка’ (навагр., Нар. сл.). Статус слова няясны. Знаходзіцца ў бясспрэчнай сувязі з адзначанымі ў розных гаворках рус. шуйск. калиги ’абутак для мерцвяка’, якое са с.-грэч. καλίγι(ον), καλίγα ’чаравік’ (да лац. caliga ’паўботы’), гл. Фасмер, 2, 167. Фанетыка ў бел. мове тлумачыцца, магчыма, народнаэтымалагічным збліжэннем з калюга ’лужына’ (у такім выпадку калюгі ’тапачкі ад гразі’), шлях пранікнення слова з рускіх гаворак няясны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
калю́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калю́га |
калю́гі |
| Р. |
калю́гі |
калю́г |
| Д. |
калю́зе |
калю́гам |
| В. |
калю́гу |
калю́гі |
| Т. |
калю́гай
калю́гаю |
калю́гамі |
| М. |
калю́зе |
калю́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Калю́га
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Калю́га |
| Р. |
Калю́гі |
| Д. |
Калю́зе |
| В. |
Калю́гу |
| Т. |
Калю́гай
Калю́гаю |
| М. |
Калю́зе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Разэ́ля ’неахайны чалавек’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, экспрэсіўнае ўтварэнне ад уласнага імя Разэ́ля (ад Разалія), зафіксаванага ў творах Л. Калюгі. Нельга выключыць і магчымы ўплыў літ. rė́zla ’пузаты, чараваты чалавек’, rė̃zlinti ’плесціся, павольна ісці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)