Кало́дніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кало́дніца
Р. Кало́дніцы
Д. Кало́дніцы
В. Кало́дніцу
Т. Кало́дніцай
Кало́дніцаю
М. Кало́дніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кало́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кало́дніца кало́дніцы
Р. кало́дніцы кало́дніц
Д. кало́дніцы кало́дніцам
В. кало́дніцу кало́дніц
Т. кало́дніцай
кало́дніцаю		 кало́дніцамі
М. кало́дніцы кало́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кало́дніца ж., уст. коло́дница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коло́дница кало́дніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юдо́ль, ‑і, ж.

Кніжн. уст. Пра месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі. О зямля, святая калодніца, Гора, мужнасці, смерці юдоль! Караткевіч. // Жыццё з яго нягодамі і смуткам. [Сімеон-столпнік] забіраўся на слуп, каб быць падалей ад зямной юдолі. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)