назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кале́чання | |
| кале́чанню | |
| кале́чаннем | |
| кале́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кале́чання | |
| кале́чанню | |
| кале́чаннем | |
| кале́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́цтва, -а,
1. Пашкоджанне арганізма, якое робіць цяжкім або немагчымым яго нармальнае функцыянаванне.
2. Знявечанне,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самазняве́чванне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́чение
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уро́дование няве́чанне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изуве́чение (состояние) зняве́чанне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кове́рканье
1. псава́нне, -ння
2. псава́нне, -ння
3. перакру́чванне, -ння
4. каве́рканне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поврежде́ние
1. (действие) псава́нне, -ння
2. (вред) шко́да, -ды
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)