кале́жскі, -ая, -ае.

1. гл. калегія.

2. Як састаўная частка назваў некаторых грамадзянскіх чыноў у царскай Расіі.

К. рэгістратар.

К. асэсар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кале́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кале́жскі кале́жская кале́жскае кале́жскія
Р. кале́жскага кале́жскай
кале́жскае
кале́жскага кале́жскіх
Д. кале́жскаму кале́жскай кале́жскаму кале́жскім
В. кале́жскі (неадуш.)
кале́жскага (адуш.)
кале́жскую кале́жскае кале́жскія (неадуш.)
кале́жскіх (адуш.)
Т. кале́жскім кале́жскай
кале́жскаю
кале́жскім кале́жскімі
М. кале́жскім кале́жскай кале́жскім кале́жскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кале́жскі уст. колле́жский;

к. рэгістра́тар — колле́жский регистра́тор;

к. асэ́сар — колле́жский асе́ссор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кале́жскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да калегіі (у 3 знач.). // Як састаўная частка назваў чыноў у цывільных установах дарэвалюцыйнай Расіі. Калежскі рэгістратар. Калежскі асэсар. Калежскі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́гія, -і, ж.

1. Група службовых асоб, якія складаюць адміністрацыйны, дарадчы або распарадчы орган.

К.

Міністэрства адукацыі.

Рэдакцыйная к.

2. Аб’яднанне асоб адной прафесіі.

К. адвакатаў.

3. Назва цэнтральных урадавых устаноў у Расіі ў 18 ст. (гіст.)

Ваенная к.

4. Назва некаторых навучальных устаноў (уст.).

|| прым. кале́жскі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́мер-кале́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́мер-кале́жскі ка́мер-кале́жская ка́мер-кале́жскае ка́мер-кале́жскія
Р. ка́мер-кале́жскага ка́мер-кале́жскай
ка́мер-кале́жскае
ка́мер-кале́жскага ка́мер-кале́жскіх
Д. ка́мер-кале́жскаму ка́мер-кале́жскай ка́мер-кале́жскаму ка́мер-кале́жскім
В. ка́мер-кале́жскі (неадуш.)
ка́мер-кале́жскага (адуш.)
ка́мер-кале́жскую ка́мер-кале́жскае ка́мер-кале́жскія (неадуш.)
ка́мер-кале́жскіх (адуш.)
Т. ка́мер-кале́жскім ка́мер-кале́жскай
ка́мер-кале́жскаю
ка́мер-кале́жскім ка́мер-кале́жскімі
М. ка́мер-кале́жскім ка́мер-кале́жскай ка́мер-кале́жскім ка́мер-кале́жскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

колле́жский ист. кале́жскі;

колле́жский регистра́тор кале́жскі рэгістра́тар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мер-колле́жский ка́мер-кале́жскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асэ́сар, -а, м. (гіст.).

Судовая службовая асоба, засядацель.

Калежскі асэсар — цывільны чын восьмага класа, а таксама асоба, якая мела гэты чын, у царскай Расіі.

|| прым. асэ́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асэ́сар м.

1. ист. асе́ссор;

2. разг., ирон. ши́шка ж.;

кале́жскі а. — колле́жский асе́ссор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)