кале́дж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кале́дж |
кале́джы |
| Р. |
кале́джа |
кале́джаў |
| Д. |
кале́джу |
кале́джам |
| В. |
кале́дж |
кале́джы |
| Т. |
кале́джам |
кале́джамі |
| М. |
кале́джы |
кале́джах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
навучэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Той, хто навучаецца, вучыцца ў старшых класах сярэдніх школ і ў сярэдніх спецыяльных навучальных установах.
Н. каледжа.
|| ж. навучэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. навучэ́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)