калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калга́сны |
калга́сная |
калга́снае |
калга́сныя |
| Р. |
калга́снага |
калга́снай калга́снае |
калга́снага |
калга́сных |
| Д. |
калга́снаму |
калга́снай |
калга́снаму |
калга́сным |
| В. |
калга́сны (неадуш.) калга́снага (адуш.) |
калга́сную |
калга́снае |
калга́сныя (неадуш.) калга́сных (адуш.) |
| Т. |
калга́сным |
калга́снай калга́снаю |
калга́сным |
калга́снымі |
| М. |
калга́сным |
калга́снай |
калга́сным |
калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саўга́сна-калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саўга́сна-калга́сны |
саўга́сна-калга́сная |
саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́сныя |
| Р. |
саўга́сна-калга́снага |
саўга́сна-калга́снай саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́снага |
саўга́сна-калга́сных |
| Д. |
саўга́сна-калга́снаму |
саўга́сна-калга́снай |
саўга́сна-калга́снаму |
саўга́сна-калга́сным |
| В. |
саўга́сна-калга́сны (неадуш.) саўга́сна-калга́снага (адуш.) |
саўга́сна-калга́сную |
саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́сныя (неадуш.) саўга́сна-калга́сных (адуш.) |
| Т. |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снай саўга́сна-калга́снаю |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снымі |
| М. |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снай |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кааператы́ўна-калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кааператы́ўна-калга́сны |
кааператы́ўна-калга́сная |
кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́сныя |
| Р. |
кааператы́ўна-калга́снага |
кааператы́ўна-калга́снай кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́снага |
кааператы́ўна-калга́сных |
| Д. |
кааператы́ўна-калга́снаму |
кааператы́ўна-калга́снай |
кааператы́ўна-калга́снаму |
кааператы́ўна-калга́сным |
| В. |
кааператы́ўна-калга́сны (неадуш.) кааператы́ўна-калга́снага (адуш.) |
кааператы́ўна-калга́сную |
кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́сныя (неадуш.) кааператы́ўна-калга́сных (адуш.) |
| Т. |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снай кааператы́ўна-калга́снаю |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снымі |
| М. |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снай |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пасядзе́льня ’памяшканне для збруі калгасных коней’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Да сядло (гл.). Аб суфіксе ‑ня гл. Сцяцко (Афікс. наз., 165). Прыстаўка па-, відаць, ад слова памяшканне, з якім + сядзёльня магло уступіць у кантамінацыйныя адносіны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
папа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.
Разм. Пасвіць час ад часу. Варанецкі ведаў, што.. многія хутаранцы папасвалі жывёлу на калгасных пасевах. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадубо́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае перад уборкай ураджаю, папярэднічае ўборцы. [Ілья Сямёнавіч:] — У сельсавеце ў нас была перадуборачная нарада рэдактараў калгасных насценных газет. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цу́панне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цупаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Гуд калгасных малатарань прыглушыў мернае цупанне цапоў. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цымбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Музыкант, які іграе на цымбалах. Там, у зборышчы квяцістым, Хоць да вечара скачы... Два калгасных баяністы, цымбалісты, скрыпачы. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
граба́р, ‑а, м.
Рабочы, які выконвае земляныя работы; землякоп. На пракладку асушальных канаў з рыдлёўкамі ў руках выходзілі тысячы калгасных грабароў, працавалі дзесяткі экскаватараў. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сапу 1. Сапнае захворванне. // Хворы на сап. [Рыбін:] — Банадзюк напаіў сапнага каня ў карыце ў Жарабках, чым заразіў калгасных коней. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)