каклю́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каклю́шка каклю́шкі
Р. каклю́шкі каклю́шак
Д. каклю́шцы каклю́шкам
В. каклю́шку каклю́шкі
Т. каклю́шкай
каклю́шкаю		 каклю́шкамі
М. каклю́шцы каклю́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каклю́шка ж. коклю́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каклю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Палачка з патаўшчэннем на адным канцы і з шыйкай і гузікам на другім для пляцення карункаў. Убаку сядзела за каклюшкамі Глебавічна. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коклю́шка спец. каклю́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)