Verbum

анлайнавы слоўнік

каклю́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

каклю́шка ж. коклю́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каклю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Палачка з патаўшчэннем на адным канцы і з шыйкай і гузікам на другім для пляцення карункаў. Убаку сядзела за каклюшкамі Глебавічна. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каклю́шка ж Klöppel m -s, -, Spítzenklöppel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

коклю́шка спец. каклю́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wrzeciono

н.

1. верацяно;

2. спец. каклюшка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Klöppel

n -s, -

1) язы́к [слю́ца] звана́

2) каклю́шка (для пляцення карункаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

cewka

ж.

1. шпуля; шпулька;

cewka zapłonowa — шпуля запальная;

cewka indukcyjna (magnesująca) — індукцыйная (магнітная) шпуля;

cewka klockowa — каклюшка;

2. мед. канал;

cewka moczowa — урэтра;

3. цэўка;

4. трубачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)