кайма́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кайма́н кайма́ны
Р. кайма́на кайма́наў
Д. кайма́ну кайма́нам
В. кайма́на кайма́наў
Т. кайма́нам кайма́намі
М. кайма́не кайма́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кайма́н м., зоол. кайма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайма́н зоол. кайма́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайма́н, ‑а, м.

Род кракадзілаў з моцным панцырам на спіне і жываце, якія водзяцца ў Цэнтральнай Амерыцы.

[Ісп. caiman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)