ка́йзер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́йзер ка́йзеры
Р. ка́йзера ка́йзераў
Д. ка́йзеру ка́йзерам
В. ка́йзера ка́йзераў
Т. ка́йзерам ка́йзерамі
М. ка́йзеру ка́йзерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́йзер м., ист. ка́йзер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́йзер ист. ка́йзер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́йзер, ‑а, м.

Імператар у «Свяшчэннай Рымскай імперыі» і Германскай імперыі. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Ням. Kaiser ад лац. caesar — цар, цэзар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)