казуа́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
казуа́р |
казуа́ры |
| Р. |
казуа́ра |
казуа́раў |
| Д. |
казуа́ру |
казуа́рам |
| В. |
казуа́ра |
казуа́раў |
| Т. |
казуа́рам |
казуа́рамі |
| М. |
казуа́ры |
казуа́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
казуа́р м., зоол. казуа́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казуа́р зоол. казуа́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казуа́р, ‑а, м.
Буйная чорная птушка з дужымі трохпальцымі нагамі, якая водзіцца ў Паўночнай Аўстраліі, на Новай Гвінеі і прылеглых астравах.
[Фр. casoar з малайск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)