казуа́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казуа́р казуа́ры
Р. казуа́ра казуа́раў
Д. казуа́ру казуа́рам
В. казуа́ра казуа́раў
Т. казуа́рам казуа́рамі
М. казуа́ры казуа́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

казуа́р м., зоол. казуа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казуа́р зоол. казуа́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казуа́р, ‑а, м.

Буйная чорная птушка з дужымі трохпальцымі нагамі, якая водзіцца ў Паўночнай Аўстраліі, на Новай Гвінеі і прылеглых астравах.

[Фр. casoar з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казуа́р

(фр. casoar, ад малайск. kasuari)

буйная чорная птушка групы бескілявых з рагавым вырастам на галаве і доўгімі трохпальцымі нагамі, якая водзіцца ў лясах Паўн. Аўстраліі і прылеглых астравоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

казуары́на

(н.-лац. casuarina, ад малайск. kasuari = казуар)

дрэвавая або кустовая расліна сям. казуарынавых з лісцем, якое нагадвае пер’е казуара, пашыраная ў Аўстраліі, на Малайскім архіпелагу і ў Індыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)