казля́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. казля́тнік
Р. казля́тніку
Д. казля́тніку
В. казля́тнік
Т. казля́тнікам
М. казля́тніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

казля́тнік, -ку м., бот. козля́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казля́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая скарыстоўваецца на корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)