казе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
казе́тка |
казе́ткі |
| Р. |
казе́ткі |
казе́так |
| Д. |
казе́тцы |
казе́ткам |
| В. |
казе́тку |
казе́ткі |
| Т. |
казе́ткай
казе́ткаю |
казе́ткамі |
| М. |
казе́тцы |
казе́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
казе́тка ж., уст. козе́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Двухмесная канапка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
козе́тка уст. казе́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)