казе́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. казе́тка казе́ткі
Р. казе́ткі казе́так
Д. казе́тцы казе́ткам
В. казе́тку казе́ткі
Т. казе́ткай
казе́ткаю		 казе́ткамі
М. казе́тцы казе́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

казе́тка ж., уст. козе́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Двухмесная канапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казе́тка

(фр. causette)

двухмесная канапка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

козе́тка уст. казе́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)