Кажамя́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кажамя́кі
Р. Кажамя́к
Кажамя́каў
Д. Кажамя́кам
В. Кажамя́кі
Т. Кажамя́камі
М. Кажамя́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кажамя́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кажамя́ка кажамя́кі
Р. кажамя́кі кажамя́к
Д. кажамя́ку кажамя́кам
В. кажамя́ку кажамя́к
Т. кажамя́кам кажамя́камі
М. кажамя́ку кажамя́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кажамя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да кажамякі, кажамякаў. Кажамяцкае рамяство.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)