ка́дравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́дравы ка́дравая ка́дравае ка́дравыя
Р. ка́дравага ка́дравай
ка́дравае		 ка́дравага ка́дравых
Д. ка́драваму ка́дравай ка́драваму ка́дравым
В. ка́дравы (неадуш.)
ка́дравага (адуш.)		 ка́дравую ка́дравае ка́дравыя (неадуш.)
ка́дравых (адуш.)
Т. ка́дравым ка́дравай
ка́драваю		 ка́дравым ка́дравымі
М. ка́дравым ка́дравай ка́дравым ка́дравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́дравы ка́дровый;

к. рабо́чы — ка́дровый рабо́чий;

~выя во́йскі — ка́дровые войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадраў. Кадравая служба. Кадравы рабочы.

•••

Кадравае войска гл. войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́дры, -аў.

1. Асноўны састаў кваліфікаваных работнікаў якой-н. галіны дзейнасці, прадпрыемства, установы і пад.

Сельскагаспадарчыя кадры.

2. Пастаянны састаў воінскіх часцей рэгулярнай арміі.

|| прым. ка́дравы, -ая, -ае.

К. састаў войск.

К. рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стоп-ка́дравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стоп-ка́дравы стоп-ка́дравая стоп-ка́дравае стоп-ка́дравыя
Р. стоп-ка́дравага стоп-ка́дравай
стоп-ка́дравае		 стоп-ка́дравага стоп-ка́дравых
Д. стоп-ка́драваму стоп-ка́дравай стоп-ка́драваму стоп-ка́дравым
В. стоп-ка́дравы (неадуш.)
стоп-ка́дравага (адуш.)		 стоп-ка́дравую стоп-ка́дравае стоп-ка́дравыя (неадуш.)
стоп-ка́дравых (адуш.)
Т. стоп-ка́дравым стоп-ка́дравай
стоп-ка́драваю		 стоп-ка́дравым стоп-ка́дравымі
М. стоп-ка́дравым стоп-ка́дравай стоп-ка́дравым стоп-ка́дравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стоп-ка́дравы кино стоп-ка́дровый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́дровый ка́дравы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стоп-ка́дровый стоп-ка́дравы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кадраві́к, ‑а, м.

1. Ваеннаслужачы кадравых войск. [Ян Стафанковіч] падбадзёрыўся.. і ішоў вельмі шпарка, трымаючы твар угару і размахваючы рукамі, быццам стары вайсковы кадравік на маршыроўцы. Чорны.

2. Кадравы работнік прадпрыемства, установы, арганізацыі. — Навучаць вас і ўсяму заводу дапамогуць. Тут многа кадравікоў, старых спецыялістаў. Кулакоўскі.

3. Разм. Супрацоўнік аддзела кадраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палко́ўнік, ‑а, м.

1. Афіцэрскае званне або чын, які ідзе за званнем падпалкоўніка. Палкоўнік ганарыўся тым, што ён, кадравы афіцэр, .. вырас ад капітана да палкоўніка, мае сем узнагарод. Шамякін. // Асоба, якая носіць гэтае званне. Пажылы, друзлы сівавусы палкоўнік сядзеў у штабе польскай дывізіі. Колас.

2. Уст. Камандзір палка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)