када́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
када́нс |
када́нсы |
| Р. |
када́нсу |
када́нсаў |
| Д. |
када́нсу |
када́нсам |
| В. |
када́нс |
када́нсы |
| Т. |
када́нсам |
када́нсамі |
| М. |
када́нсе |
када́нсах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
када́нс, -су м., муз. када́нс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
када́нс муз. када́нс, -су м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
када́нс, ‑у, м.
Тое, што і кадэнцыя (у 1 знач.).
[Фр. cadence.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)