када́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. када́нс када́нсы
Р. када́нсу када́нсаў
Д. када́нсу када́нсам
В. када́нс када́нсы
Т. када́нсам када́нсамі
М. када́нсе када́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

када́нс, -су м., муз. када́нс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

када́нс муз. када́нс, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

када́нс, ‑у, м.

Тое, што і кадэнцыя (у 1 знач.).

[Фр. cadence.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

када́нс

(фр. cadence)

гарманічны або меладычны абарот, які завяршае музычны твор, падкрэсліваючы яго кампазіцыйную цэласнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Tnfall

m -(e)s

1) інтана́цыя

2) муз. када́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кадэ́нцыя

(іт. cadenza)

1) тое, што і каданс;

2) віртуозны сольны эпізод у інструментальным канцэрце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)