кавуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кавуно́вы кавуно́вая кавуно́вае кавуно́выя
Р. кавуно́вага кавуно́вай
кавуно́вае		 кавуно́вага кавуно́вых
Д. кавуно́ваму кавуно́вай кавуно́ваму кавуно́вым
В. кавуно́вы (неадуш.)
кавуно́вага (адуш.)		 кавуно́вую кавуно́вае кавуно́выя (неадуш.)
кавуно́вых (адуш.)
Т. кавуно́вым кавуно́вай
кавуно́ваю		 кавуно́вым кавуно́вымі
М. кавуно́вым кавуно́вай кавуно́вым кавуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кавуно́вы арбу́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кавуна. Кавуновы палетак. Кавуновыя зярняты. // Прыгатаваны з кавуна. Кавуновы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каву́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Аднагадовая расліна сямейства гарбузовых з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама круглы сакавіты плод гэтай расліны з салодкай мякаццю чырвонага колеру.

|| прым. кавуно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арбу́зный кавуно́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыль, ‑я, м.

Адрэзаны вялікі кусок чаго‑н. для яды. Гаспадыня ўжо завіхалася каля стала, на якім стаяла вялікая міска з буйнымі скрылямі ружаватага сала. Новікаў. Пасля, ужо дома, Алесь аберуч трымае зярніста-чырвоны кавуновы скрыль і есць яго — ажно за шыю пацякла. Брыль. // Адбіты, адламаны і пад. кавалак чаго‑н. І для машын няма цяпер спакою: Вывозяць снег, скрылі ільду, як шкло. Тармола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)