кава́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кава́льскі |
кава́льская |
кава́льскае |
кава́льскія |
| Р. |
кава́льскага |
кава́льскай кава́льскае |
кава́льскага |
кава́льскіх |
| Д. |
кава́льскаму |
кава́льскай |
кава́льскаму |
кава́льскім |
| В. |
кава́льскі (неадуш.) кава́льскага (адуш.) |
кава́льскую |
кава́льскае |
кава́льскія (неадуш.) кава́льскіх (адуш.) |
| Т. |
кава́льскім |
кава́льскай кава́льскаю |
кава́льскім |
кава́льскімі |
| М. |
кава́льскім |
кава́льскай |
кава́льскім |
кава́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.
1. Кавальская печ з мяхамі і паддувалам для награвання і пераплаўкі металаў ці печ для абпальвання керамічных вырабаў.
2. Ніжняя частка доменнай печы, дзе згарае паліва.
|| прым. гарнавы́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кава́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да працы каваля; звязаны з апрацоўкай металу каваннем. Кавальская справа. Кавальскі мех. Кавальскі молат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Незак. да прыцягнуць.
2. Выклікаць прыхільнасць, сімпатыі; вабіць. Было ў гэтай усмешцы нешта чыстае, сціплае і такое чалавечае, што заўсёды прыцягвала да.. [Бохана] людзей. Лынькоў. Кавальская справа ўсё больш і больш прыцягвала.. [Васіля]. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́ран, ‑рна, м.
1. Кавальская печ для награвання металу, забяспечаная мяхамі і паддувалам. У кузні было горача. Ярка палала вуголле. У горне ляжаў прадаўгаваты кавалак распаленага дабяла жалеза, ад яго з лёгкім трэскам разляталіся ў бакі блакітныя іскры. Курто. // Спецыяльная печ для абпальвання керамічных вырабаў.
2. перан.; чаго. Цяжкасці, выпрабаванне якія загартоўваюць, робяць стойкім каго‑, што‑н. Паэзія М. Танка.. вытрымала суровыя выпрабаванні, прайшла сапраўдную загартоўку ў горне жыцця. Шкраба.
3. Ніжняя частка доменнай печы, дзе згарае паліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)