кавалька́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

Група коннікаў на прагулцы.

Цыркавая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кавалька́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кавалька́да кавалька́ды
Р. кавалька́ды кавалька́д
Д. кавалька́дзе кавалька́дам
В. кавалька́ду кавалька́ды
Т. кавалька́дай
кавалька́даю		 кавалька́дамі
М. кавалька́дзе кавалька́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кавалька́да ж. кавалька́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавалька́да кавалька́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавалька́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Група коннікаў на прагулцы.

[Фр. cavalcade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)