кабі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кабі́нка |
кабі́нкі |
| Р. |
кабі́нкі |
кабі́нак |
| Д. |
кабі́нцы |
кабі́нкам |
| В. |
кабі́нку |
кабі́нкі |
| Т. |
кабі́нкай кабі́нкаю |
кабі́нкамі |
| М. |
кабі́нцы |
кабі́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кабі́нка ж., уменьш., разг. каби́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Памянш. да кабіна; тое, што і кабіна. Кабінкі многіх грузавікоў і гарматы былі цяпер упрыгожаны вяргінямі і ружамі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.
Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння.
К. лётчыка.
К. для тайнага галасавання.
|| памянш. кабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым. кабі́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каби́нка уменьш. кабі́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́са, -ы, мн. -ы, кас, ж.
1. Аддзяленне ў банку і іншых установах, дзе праводзяцца грашовыя аперацыі; памяшканне, дзе знаходзіцца гэта аддзяленне.
Разлічыцца ў касе.
Білетная к.
Магазінная к.
2. Наяўныя грошы ўстановы, прадпрыемства.
Здаць касу.
3. Апарат, на якім адціскаюцца квіткі з указаннем атрыманай сумы, а таксама кабінка, месца, дзе знаходзіцца гэты апарат і работнік, які яго абслугоўвае.
Выбіць у касе булку хлеба.
4. У друкарскай справе: скрынка з наборам друкарскага шрыфту (уст.).
Наборная к.
|| прым. ка́савы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)