Verbum

анлайнавы слоўнік

кабі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабі́нка ж., уменьш., разг. каби́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Памянш. да кабіна; тое, што і кабіна. Кабінкі многіх грузавікоў і гарматы былі цяпер упрыгожаны вяргінямі і ружамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабі́нка ж памянш:

кабі́нка на пля́жы Úmkleidehäus¦chen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кабі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння.

К. лётчыка.

К. для тайнага галасавання.

|| памянш. кабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. кабі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каби́нка уменьш. кабі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabana [kəˈbɑ:nə] n. AmE

1. кабі́нка на пля́жы

2. бу́дка, ха́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wheelhouse

[ˈhwi:lhaʊs]

ру́бка f., кабі́нка стырнаво́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

kabina

ж.

1. кабіна, кабінка;

kabina radiowa — радыёрубка;

kabina telefoniczna — тэлефонная кабінка;

2. каюта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cabana

[kəˈbænə]

1) кабі́нка на пля́жы

2) бу́дка, ха́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)