кабі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кабі́на кабі́ны
Р. кабі́ны кабі́н
Д. кабі́не кабі́нам
В. кабі́ну кабі́ны
Т. кабі́най
кабі́наю		 кабі́намі
М. кабі́не кабі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння.

К. лётчыка.

К. для тайнага галасавання.

|| памянш. кабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. кабі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабі́на ж. каби́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабі́на, ‑ы, ж.

Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння (напрыклад, для пілота ў самалёце, вадзіцеля ў аўтамабілі, тэлефонных размоў і пад.). Кабіна для галасавання. Душавая кабіна. □ У празрыстай шкляной кабіне, асветленай гарачым майскім сонцам, на фоне чыстага сіняга неба быў відзён сілуэт кранаўшчыка. Грахоўскі. Пятрусь вылез з пілоцкай кабіны крыху збянтэжаны — ён не чакаў, што яго будзе сустракаць усё сяло. Краўчанка.

[Фр. cabine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каби́на кабі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лётчыцкі лётчицкий;

~кая кабі́на — лётчицкая каби́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Памянш. да кабіна; тое, што і кабіна. Кабінкі многіх грузавікоў і гарматы былі цяпер упрыгожаны вяргінямі і ружамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душ, -а і -у, м.

1. -а. Прыстасаванне для аблівання цела струменьчыкамі вады.

Мыцца пад душам.

2. -у. Сама працэдура аблівання такой прыладай.

Прыняць д.

|| прым. душавы́, -а́я, -о́е.

Д. павільён.

Душавая кабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лётчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лётчыка, прызначаны для яго. Лётчыцкая кабіна. Лётчыцкі шлем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандо́ла, ‑ы, ж.

1. Доўгая аднавясловая пласкадонная венецыянская лодка з каютай, фігурным носам і высокай кармой.

2. Кабіна для людзей, механізмаў, прыбораў і пад. у стратастаце, дырыжаблі, аэрастаце.

3. Таварны вагон, у падлозе якога знаходзяцца люкі для высыпання грузу.

[Іт. gondole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)