кабернэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кабернэ́ кабернэ́
Р. кабернэ́ кабернэ́
Д. кабернэ́ кабернэ́
В. кабернэ́ кабернэ́
Т. кабернэ́ кабернэ́
М. кабернэ́ кабернэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабернэ́ нескл., ср. каберне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каберне́ (вино) кабернэ́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)