кабернэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кабернэ́ кабернэ́
Р. кабернэ́ кабернэ́
Д. кабернэ́ кабернэ́
В. кабернэ́ кабернэ́
Т. кабернэ́ кабернэ́
М. кабернэ́ кабернэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабернэ́ нескл., ср. каберне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабернэ́

(фр. cabernet)

1) сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі;

2) чырвонае віно з такога вінаграду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каберне́ (вино) кабернэ́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabernet

м. [kaberné] кабернэ (гатунак чырвонага віна);

kieliszek oryginalnego ~a — келіх сапраўднага кабернэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)