з’е́зд
‘сход; месца, па якім з'язджаюць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			з’е́зд | 
			з’е́зды | 
			
		
			| Р. | 
			з’е́зда | 
			з’е́здаў | 
			
		
			| Д. | 
			з’е́зду | 
			з’е́здам | 
			
		
			| В. | 
			з’е́зд | 
			з’е́зды | 
			
		
			| Т. | 
			з’е́здам | 
			з’е́здамі | 
			
		
			| М. | 
			з’е́здзе | 
			з’е́здах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
усяле́нскі, ‑ая, ‑ае.
Уст. Сусветны.
•••
Усяленскія саборы — а) агульнацаркоўныя з’езды прадстаўнікоў вышэйшага духавенства хрысціянскай царквы (4–8 стст.); б) з’езды біскупаў каталіцкай царквы, што склікаліся рымскім панам для вырашэння царкоўных пытанняў (10–20 стст.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)