зімаўсто́йлівы, -ая, -ае.

Здольны пераносіць зімовыя халады (пра расліны).

Зімаўстойлівыя гатункі сліў.

|| наз. зімаўсто́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зімо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зімо́вы зімо́вая зімо́вае зімо́выя
Р. зімо́вага зімо́вай
зімо́вае		 зімо́вага зімо́вых
Д. зімо́ваму зімо́вай зімо́ваму зімо́вым
В. зімо́вы (неадуш.)
зімо́вага (адуш.)		 зімо́вую зімо́вае зімо́выя (неадуш.)
зімо́вых (адуш.)
Т. зімо́вым зімо́вай
зімо́ваю		 зімо́вым зімо́вымі
М. зімо́вым зімо́вай зімо́вым зімо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асе́нне-зімо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асе́нне-зімо́вы асе́нне-зімо́вая асе́нне-зімо́вае асе́нне-зімо́выя
Р. асе́нне-зімо́вага асе́нне-зімо́вай
асе́нне-зімо́вае		 асе́нне-зімо́вага асе́нне-зімо́вых
Д. асе́нне-зімо́ваму асе́нне-зімо́вай асе́нне-зімо́ваму асе́нне-зімо́вым
В. асе́нне-зімо́вы (неадуш.)
асе́нне-зімо́вага (адуш.)		 асе́нне-зімо́вую асе́нне-зімо́вае асе́нне-зімо́выя (неадуш.)
асе́нне-зімо́вых (адуш.)
Т. асе́нне-зімо́вым асе́нне-зімо́вай
асе́нне-зімо́ваю		 асе́нне-зімо́вым асе́нне-зімо́вымі
М. асе́нне-зімо́вым асе́нне-зімо́вай асе́нне-зімо́вым асе́нне-зімо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́сеньска-зімо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́сеньска-зімо́вы во́сеньска-зімо́вая во́сеньска-зімо́вае во́сеньска-зімо́выя
Р. во́сеньска-зімо́вага во́сеньска-зімо́вай
во́сеньска-зімо́вае		 во́сеньска-зімо́вага во́сеньска-зімо́вых
Д. во́сеньска-зімо́ваму во́сеньска-зімо́вай во́сеньска-зімо́ваму во́сеньска-зімо́вым
В. во́сеньска-зімо́вы (неадуш.)
во́сеньска-зімо́вага (адуш.)		 во́сеньска-зімо́вую во́сеньска-зімо́вае во́сеньска-зімо́выя (неадуш.)
во́сеньска-зімо́вых (адуш.)
Т. во́сеньска-зімо́вым во́сеньска-зімо́вай
во́сеньска-зімо́ваю		 во́сеньска-зімо́вым во́сеньска-зімо́вымі
М. во́сеньска-зімо́вым во́сеньска-зімо́вай во́сеньска-зімо́вым во́сеньска-зімо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Барлёчы ’грубыя жаночыя чаравікі’ (Касп.), барля́чы (Шат.), ба́рлеч ’чаравік’. Укр. дыял. берля́чі ’зімовыя чаравікі’, польск. berlacze ’зімовыя боты, пантофлі’. Першакрыніца — ням. Bärenlatschen (да Bär ’мядзведзь’, Latsche ’пантофля’, гл. Брукнер, 21). Бел. і ўкр. формы, магчыма, праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́прадкі, ‑дак; адз. няма.

Разм. Вячоркі, на якіх прадуць. На канікулы .. [сябры] разам ездзілі да бацькоў у Рудзенск і ў доўгія зімовыя вечары заглядалі часта на попрадкі да вясковых дзяўчат. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сине́ть несов., в разн. знач. сіне́ць;сине́ют зи́мние леса́ сіне́юць зімо́выя лясы́;

ру́ки сине́ют от хо́лода ру́кі сіне́юць ад хо́ладу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знелюбе́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Абрыдлы, нялюбы. Я скінуў .. знелюбелы мне святочны гарнітур, скінуў, як нейкі груз, што ўвесь час ціснуў мне на плечы. Лупсякоў. Я заўсёды любіў і люблю час крыгалому. І ў той раз ноччу я доўга не спаў, слухаючы, як гудзе зямля, скідаючы знелюбелыя зімовыя путы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кані́кулы, ‑аў; адз. няма.

Перапынак у занятках, які даецца навучэнцам для адпачынку. Летнія канікулы. □ Як толькі ў школе закончыліся заняткі і ў вучняў малодшых класаў пачаліся канікулы, .. [Лявонка] на другі ж дзень пагнаў разам з дзедам у лес калгасны статак. Шуцько. Набліжаліся зімовыя канікулы вучняў, і можна было адлучыцца на час са школы. Шахавец.

[Ад лац. caniculae.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які бывае зімой, звязаны з зімой; зімні. Зімовы вечар. Зімовыя канікулы. □ Слупы дыму выцягваліся роўна, стромка, нібы падпіраючы невысокае зімовае неба. Лынькоў. Сіні зімовы змрок спускаўся над мястэчкам. Навуменка. // Які выкарыстоўваецца зімой, прызначаны для зімы. Зімовая шапка. □ [Вавёрка] знайшла старое дзятлава гняздо на елцы, куды і сабралася перанесці жалуды для зімовых запасаў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)