зяхну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зяхну́ зяхнё́м
2-я ас. зяхне́ш зехняце́
3-я ас. зяхне́ зяхну́ць
Прошлы час
м. зяхну́ў зяхну́лі
ж. зяхну́ла
н. зяхну́ла
Загадны лад
2-я ас. зяхні́ зяхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зяхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зяхну́ць сов., однокр., разг. хвати́ть во́здуха откры́тым ртом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зяхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да зяхаць. Згас стары дзядок без болю, Раз ці два адно зяхнуў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

Хапаць паветра раскрытым ротам.

|| аднакр. зяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, зехняце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. зяха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)