зяхну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зяхну́ |
зяхнё́м |
| 2-я ас. |
зяхне́ш |
зехняце́ |
| 3-я ас. |
зяхне́ |
зяхну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
зяхну́ў |
зяхну́лі |
| ж. |
зяхну́ла |
| н. |
зяхну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зяхні́ |
зяхні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зяхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зяхну́ць сов., однокр., разг. хвати́ть во́здуха откры́тым ртом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зяхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да зяхаць. Згас стары дзядок без болю, Раз ці два адно зяхнуў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
Хапаць паветра раскрытым ротам.
|| аднакр. зяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, зехняце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. зяха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)