зярня́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зярня́ўка |
зярня́ўкі |
| Р. |
зярня́ўкі |
зярня́вак |
| Д. |
зярня́ўцы |
зярня́ўкам |
| В. |
зярня́ўку |
зярня́ўкі |
| Т. |
зярня́ўкай
зярня́ўкаю |
зярня́ўкамі |
| М. |
зярня́ўцы |
зярня́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зярня́ўка ж., бот. зерно́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зярня́ўка, ‑і, ДМ ‑няўцы; Р мн. ‑нявак; ж.
Сухі плод, у якім каляплоднік зросся з семем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зерно́вка ж.
1. бот. зярня́ўка, -кі ж.;
2. зоол. зерняе́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)